BUNLARI UNUTMAYALIM

[erzurumlu25]

AKP yöneticilerinin, kamu kanaatini ciddi ölçüde rahatsız eden uzun Silivri tutukluluklarıyla ilgili aradan aylar ve yıllar geçmişken, birden ve art arda vicdan sahibi kesilmelerine dikkati çekerek halkın vicdanının, Silivri yargılamalarına müdahil oldukları bilinen bu yöneticileri “kolay kolay aklamayacağını” yazdı. Türenç, AKP yöneticilerinden art arda gelen bu açıklamaların ardında, gelecekte kendilerinden hesap sorulması ihtimaline karşılık, bu insanlık dışı uzun tutukluluk hâllerine şerhlerini düşmüş olmak ve bu yoldan kendilerini aklayabilmek gibi bir maksadın da olabileceğini yazdı.*

Güzel, AKP yöneticilerinin müdahil olduğu, “savcısı olduklarını” alenen açıkladıkları bu yargılamalarda sanıklar ve yakınları olarak mağdur olanlar ile bu mağduriyet karşısında vicdanları sızlayanların, bugünün muktedirlerini asla aklamayacaklarını kaydetmek yerindedir. Peki ya bu yargılamalar henüz başlamamışken, insanların bir şafak vakti polis zoruyla evlerinden alınmaları karşısında, “Derinleşsin derinleşsin!”, “Daha fazla! Daha fazla!” yollu sevinç çığlıkları koparanlar ne olacak? Ömer Laçinerler, Murat Belgeler ve daha nice “sol” etiketli liberal yazarlar... Nazlı Ilıcaklar, Şamil Tayyarlar ve daha nice her devrin darbe destekçisi muhafazakâr yazarlar... Dahası, haklarında kesinleşmiş bir mahkeme kararı dahi bulunmayan kişilerden “terör örgütü üyesi” diye bahsetmekte hiçbir sakınca görmeyen polis yazarlar** ile polis gazeteleri... Bunları unutacak mıyız, unutabilir miyiz?

AKP’nin en büyük desteği sayabileceğimiz, özelleştirmeler ve türlü ihalelerle sermayesini katlayan büyük sermayeyi ve matbuatını unutabilir miyiz? YAŞ krizi sürerken, Abdullah Gül Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Işık Koşaner’le görüştüğünde, “Muhatap Koşaner” manşetleriyle, “Başbuğ’a by-pass” başlıklarıyla bayram edenleri, ertesi günü Genelkurmay Başkanı Org. İlker Başbuğ ile görüşülmek durumunda kalındığında utanmayanları unutabilir miyiz? AKP’den gelen “Yüzde 60’ı buluruz” açıklamalarını manşetlerine taşıyanları, Abdullah Gül’ün her dış gezisini büyük bir olay, Ahmet Davutoğlu’nun her görüşmesini büyük bir diplomatik başarı olarak takdim edenleri unutabilir miyiz?

Pekâlâ, bir katkıda da bulunabiliriz: İnsanlık dışı uzun tutukluluk hâllerindeki sorumlulukları nedeniyle AKP yöneticilerini kınamak, yalnızca Silivri yargılamaları konu edilerek yapıldığında ne kadar samimi ve ne kadar tutarlı olabilmektedir? Silivri yargılamalarındaki uzun tutukluluk hâllerinden ve tecrit durumunda rahatsız olan bizler, yıllardır F tipi cezaevlerinde kıvranmakta olan diğer tutukluların acılarına da ilgi göstermeliyiz. Güler Zere’yi hatırlayanımız var mı? Osman Yiğit’i bilenimiz?*** Plastik kelepçeler ellerinde, tek sıra hâlinde dizilerek polis aracına bindirilen Kürt siyasetçileri ise sanırım hepimiz hatırlıyoruz; peki, kaçımız buna karşı çıktı?

İşte cumhuriyetçiler olarak halkımızın her kesiminin acılarına ilgi duyabildiğimizde, kimsenin böylesi acıları bir daha asla yaşamaması için mücadele verdiğimizde ve bu acıların müsebbiblerine karşı mücadeleyi tüm cumhuriyetçiler sathında ortaklaştırabildiğimizde pek çok şeyin daha çabuk değiştiğini göreceğiz.

Emre Özsuda
Odatv.com

* Tufan Türenç, “Vicdanlar kolay kolay aklamaz”, Hürriyet, 16 Ağustos 2010.

** Polis Akademisi’nde öğretim üyesi olan Önder Aytaç ve bir diğer Emniyet mensubu komiser-yazar Emrullah Uslu, ortak köşelerinden, hakkında hiçbir kesinleşmiş hüküm bulunmayan Yalçın Küçük için “ETÖ üyesi Yalçın Küçük!” yazmaktan imtina etmiyorlardı. Bkz.: Önder Aytaç ve Emre Uslu, “Yalçın Küçük ‘deli’ mi, yoksa ‘ETÖ üyesi’ mi?”, Taraf, 12 Ocak 2009.

*** Kansere yakalanmasına karşın F tipi cezaevinden çıkarılmasına izin verilmeyen ve ancak iş işten geçtikten sonra affedilebilen siyasî mahkûm Güler Zere’nin öyküsüne, küçük bir internet araştırması sonucu ulaşılabilir. Osman Yiğit’in trajedisiniyse, “Kürtlerin Kuddusi Okkır’ı” olarak özetlemek mümkündür. Kendisinden daha önce söz ettiğim yazım için bkz.: Emre Özsuda, “KÜRTLER NELER OLDUĞUNUN FARKINDA MI”: