Türk Milliyetçiliği Fikrinin Tarihsel Dayanağı

[İlteriş Kağan]

Milliyetçiliğin Avrupa’da ortaya çıkışı19. yy. başları olarak kabul görmüştür. Bazı kaynaklarda Türk Milliyetçiliği fikrinin de bu dönemde ortaya çıktığı söylenmektedir.

Türk Milliyetçiliği’nin ortaya çıkışının bu dönemlerde olduğunu ileri sürmemiz için Türk’ün geçmişini Osmanlı’dan ibaret saymak gerekir. Bu temel üzerinden yola çıkarsak elde edeceğimiz sonuçta hiç şüphesiz yanlış olacaktır.

Tarihe dönüp baktığımızda daha milliyetçilik diye bir tanımlama yokken Türk Milliyetçiliği anlayışına sahip pek çok devlet ve devlet adamına rastlamak mümkündür.



Örnek vermek gerekir ise;

14. yy. da, Timur Devleti’nin hükümdarı Timur Han’a ait bir söz; “Biz ki, Mülûk-ı Tûrân, Emîr-i Türkistânız!”, “Biz ki Türkoğlu Türküz!”, “‘Biz ki milletlerin en kadîmi ve en ulusu Türkün başbuğuyuz!”



700’lü yıllarda yazılmış olan Orhun Abidelerinde ise; ”Türk beyler Türk adını bıraktı, gelinlik kızları cariye, yiğit erkekleri köle oldu” ve “Ey Türk titre ve kendine dön” seslenişi ile “Türk” adına ve milli benliğe verilen değer açıkça görülmektedir.



Karamanoğlu Mehmet Bey 1277 de yayınladığı fermanda şöyle seslenmiştir; “Bugünden sonra Divanda, Dergahta, Mecliste ve Meydanda Türkçeden başka dil kullanılmayacaktır.”



Bugünün milliyetçi oluşumlarının sahip oldukları fikirleri bu kaynaklara kadar dayandırmasını da göz önünde tutarsak, Türk Milliyetçiliği fikrini ele aldığımızda bu fikrin 19. yy. sonrasında ortaya çıktığını söylemek daha ilk adımda hataya düşmek olacaktır.



Türk Milliyetçiliği, kaynağını tarihin derinliklerinden alan, kutlu atalardan bize aktarılan ve bizden sonraki nesillere aktarılacak olan, Türk’ün öz dünyasıdır.

T.T.K

Şamil Safa AĞAÇ