Er Kişi (Aydil Erol)

[GökBörü]

Er Kişi
(Aydil Erol)

Damarında kanı: Bir alev…
Yaşaması: Roman…
Ölümü: Şiir…
Çelik iradeli, çelik karakterli ‘Er Kişi’…
Fırtınalarla, kasırgalarla, boralarla, acılarla, yokluklarla, sürgünlerle, ıstıraplarla ve… pervasızlıklarla dolu bir ömür…
Bir ülkü uğruna feda edilen yetmiş yıl, örnek bir yaşayış…
Nezaket abidesi; hoşgörü ve mizah kaynağı…
‘Her devrin menkubu’
Şu söz onun için söylenmiş gibidir: ‘Ölürsen yer beğensin; kalırsan el’
Onun dünyasında ‘Ölüm şanlıdır, her yiğide nişanlıdır.’
Gönlü ‘Istırap yaylası’dır, ‘gam çölü’dür.
Dünyanın ikbaline de, idbarına da gülüp geçer…
O,
‘Altayların ve Tanrıdağ’ın çevresinde
Irkının şeref taşan efsanesinde’
Ve.. ‘Bir ülkünün mehabetinin zirvesinde’dir…
‘İftiharı maziye, ırka, sancağadır.’
‘Katı yasalı’ olmasına ‘katı yasalı’dır, lakin kalbi de bir gül yaprağı gibi narindir…
‘Adı Atsız’sa da nice atlıları atından indirecek derecede yüreklidir’…
Dr. Rıza Nur’un mezar taşına yazdırdıkları kendisi için de söylenmelidir:
TÜRKLÜK İÇİN YAŞADI,
TÜRKLÜK İÇİN ÖLDÜ…

Aydil EROL