Acun Ilıcalı kimin çocuğu çıktı"Yazmayalım" dedik."Boşver" dedik.

"Yazmayalım" dedik.

"Boşver" dedik.

Ama bir fotoğraf gözümüzün önünden hiç gitmiyor.

Her baktığımızda kahroluyoruz.

Ne mi o fotoğraf:

TV8 emekçileri duvara asılan kağıttan kanalın yeni sahibi Acun Ilıcalı tarafından işlerine son verilip verilmediğini okuyor!

Gözlerinde çaresizlik var.

Kim bilir hepsinin bir korkusu var; kimi evdeki çocuğunu düşünüyor.

Ey Acun Ilıcalı!..

Bu ne hoyratlık.

Nasıl bu kadar kırıcı olabiliyorsunuz.

Tamam. Kabul. Aldığınız televizyon kanalının içeriğini-konteptini değiştirebilirsiniz. Kimileriyle yollarını ayırırsınız.

Ama bu böyle mi yapılır?

Kimden öğrendiniz bu kabalığı?

Demek ki:

İnsanın, emekçinin önemi yok; onları kul görüyorsunuz.

Sizin için tek değerleri var; işinize yarıyor mu yaramıyor mu?

Yaramıyorsa yazın adını bir kağıda, asın duvara, gelip okusun, işi bitti artık. Bu kadar.

Acun Ilıcalı...

İnsanın içindeki soyluluğu 12 Eylül 1980 darbesi kuruttu. Herşeyi metalaştırdı, başta insanı.

Ve siz 12 Eylül'ün çocuğusunuz.

Evrenlerin, Özalların çocuğusunuz.

Şimdi rol modeliniz ise Erdoğanlar, Gülenler...

O otoriterliğe bayılıyorsunuz.

Güç sizde ise astığınız astık, kestiğiniz kestik.

Bilmiyorsunuz ki insanlık haysiyeti vazgeçilmezdir.

Kimseye bu kabalığı yapmaya hakkınız yok.

O duvarın önündeki çaresizliğin fotoğrafı içimizi kanattı. Hala kanatıyor.

Ama sizin için o duvarın önünde kağıda bakanlar sadece oynadığınız bilgisayar oyunun figüranı.

Ah Acun Ilıcalı, bilmezsin ki kötülük sıradandır. Sadece iyiliğin derinliği vardır ve ne yazık ki 12 Eylül darbesi çocuklarına bunu öğretmediler.

Siz piyasa çocuğu oldunuz ve o pazarda her şey alınıp satılır.

O çaresiz emekçilerin o duvardaki kağıda bakmaları bize bunları yazdırıyor.

Anadolu'da güzel bir söz vardır; ne oldum deme ne olacağım de!

Acun Ilıcalı...

Siz çok çabuk olduğunuzu düşünebilirsiniz.

Birileri de sizi öyle görebilir.

Fakat buradan görünen, çok ham olduğunuzdur...

O fotoğraf bize öyle diyor çünkü...

NOT: Rahmetli Ergün ve İlknur Ilıcalı'nın anılarına saygısızlık yapmak istemeyiz. Benzetme sadece düşünsel anlamdadır.