IRKÇILIK MI, TÜRKÇÜLÜK MÜ?

[İlteriş Kağan]

Yaşadığımız süreç içinde bir tepki ve duyarlılık anlamında Türkçülüğe meyilli, çoğununda iyi niyetli olduklarından emin olduğumuz genç kardeşlerimize bazen yazık olduğunu düşünüyorum... Bir genç öyle kolay yetişmiyor! Hele "TÜRKÇÜ OLDUĞUNU BEYAN EDEN, TÜRKLÜĞE AŞIK" gençlerimiz söz konusu ise...
Onların bir fikri alt yapıya sahip olamadan "KÖTÜ NİYETLİ- AYRIŞTIRICI" unsurların eline düşerek heba olmaları şahsen beni, herhalde benim gibi Türk Milliyetçilerini üzüyor, kahrediyor! Özellikle çok genç yaşlarda birkaç makale okuyarak, sanal dünyanın içinde gezinerek ve birazda birbirilerini etkileyerek “siyasi ve ideolojik” kimlik kazanmaya çalışmaları doğru bir yöntem olmasa gerek… İçinden geçtiğimiz nazik günler onları kazanmamızı, doğru şekilde bilinçlendirmemizi elzem kılıyor. Tek bir Türk Gencini kaybetmenin bile “ağır bir vebal” olduğunu bilerek, onlara vakit ayırmamızı gerekli kılıyor…
Umarım bu anlamda gençlerimizle birbirimizi anlar, ülkemizin sorunlarını birlikte çözmenin en önemli güç merkezi olarak, “TÜRK MİLLİYETÇİLİĞİ” şemsiyesi altında “TEK YÜREK, TEK YUMRUK” oluruz! Niyetimiz budur, bu yazı böyle bir amaçla kaleme alınmıştır…
Türkçülüğe ve Türk Milliyetçiliğine eğilimli, içi kaynayan ve kişilik kazanmaya çalışan gençlerimiz, öncelikle kavramlara yüklenen anlamları sindirmelidirler! Amacı dışında kullanmamalıdırlar... İşte bunlardan biriside ırkçılıktır!
Irkçılık "SİYASİ TERMİNOLOJİNİN" içinde kullanılır, siyasi malzeme yapılırsa "TERS ETKİLER" doğurur! Bizler bunun gerçekleşmiş örneklerini hatırlatınca, nedense peşinen, "NAZİZMLE YOLUMUZA TAŞ KOYUYORSUNUZ!" Suçlamasına muhatap oluyoruz... Buradan hareketle Türkçülüğü "mahkum" ediyoruz sonucuna ulaşılıyor! Oysa; Türkçülüğün "IRKÇILIK OLMADIĞINI" samimi olarak bilenler, yapay çelişkilerle, bilim ve sosyolojinin dışına itilerek asıl mahkum edilenler oluyor!
Irkının özelliklerini korumak, onu mümkün olduğunca "saf ve yozlaşmamış" şekilde devam etmesini istemek bir haktır! Tabiatın kendi kanunları içinde varolan "iç güdüsel" bir gerçeği, "hümanizmin duyguları okşayan" aldatıcılığı içine hapsetmek, buradan "insanlık karşıtıymış" gibi göstermek olsa olsa art niyetlidir, yada "İŞİ SİYASİ-FELSEFİ" noktalara taşımaktır!
Maalesef aynı yanlışa, hatta tuzağa bizlerde düşüyoruz... Türk Irkı'nın kendine has özelliklerinin devamı için tedbir almak, bunu sağlamaya çalışmak ve özendirmek; "DEVLETİN, ADAM GİBİ DEVLETİN" görevidir! Ama bu "SİYASETİN", ülkeyi yönetmenin aracı yapılmamalıdır! Buradan hareketle "BİR İDEOLOJİK ÇIKARIMIN" ana gövdesi, malzemesi yapılmamalıdır! Eğer tamamen "IRKI DÜŞÜNEN, ONUN ETRAFINDA ŞEKİLLENECEK BİR SİYASİ PROGRAM DAHİLİNDE" partileşir, onu iktidara taşımak isterseniz, içinizde ne kadar az olursa olsun, farklı gruplara, etnik yada kültürel oluşumlara karşı tavır koymak zorunda kalırsınız! Bununda adının ne olduğu o kadarda önemli değildir! Ama acıyla, çatışmayla, bölünmeyle, kanla sonuçlandığı, yine öyle olacağı kesindir!
Oysa Türkçülük siyasidir! Sosyolojik bir gerçektir! Irkını, ırkının üstünlüklerini "KÜLTÜREL BİR SIÇRAMA, GÜÇ MERKEZİ OLARAK" kullanır ama kendisi dışındaki soyları tamamen dışlama, onları yok etme, onlar sız bir ülke yaratma amacını gütmez! Güderse, Türkçülüğü "IRKÇILIĞA" dönüştürür, ırkçı bir temel üzerinde siyaset yapma yanlışına düşer...
Türkçülük kapsayıcıdır... Toplumcudur... Türklük değerlerinin, Türk Kültürünün "üstünlüğüne" inanır... Dilini, kültürünü, tarihini, tarihinin içindeki kahramanlarını, mitolojik değerlerini, sembollerini, yaşam biçimini, sanatını, inancını yaşatmaya ve yaygınlaştırmaya çalışır... Dünya ülkeleri ve milletleri içinde "saygın, söz sahibi, belirleyici" bir konumda sonsuza kadar var olmayı amaçlar!
Türkçülüğün hayat bulduğu yer, insanın olgunlaşmasının ve soysallaşmasının tabii sonucu olarak “Millet ve Devlet” yapılanmasıdır. Milletler “sosyal” varlıklardır! Birbiriyle kaçınılmaz biçimde bir araya gelmiş çeşitli soy ve kültürel kimlikleri de içinde barındırırlar! Hiçbir millet “saf bir ırktan” mürekkep değildir! Milletin tanımında ve oluşumunda “vatan, soy, dil, tarih, ülkü, duygu, inanç ve kültürel birliktelik” esas alınır. Kısaca millet, kendine ait bir vatan üzerinde yaşayan “teşkilatlı” topluluktur… O teşkilatın adı da devlettir! Nadirde olsa “devletsiz” milletler de vardır. Onlar ya esaret altında başka milletlerin ve devletlerin kontrolündedir, yada bir türlü bir araya gelememiş, örgütlenememiş haldedirler. Devlet; Türk Töresinin vazgeçilmezidir! Devlet; milleti bir arada tutan, hak ve adalet dağıtan, kişiler arasındaki ilişkileri düzenleyen, milleti “BAĞIMSIZ, EGEMEN” kılan, “MİLLİ SEMBOLÜ OLAN” ve belli bir toprak parçası üzerinde kurulu, egemenliği millet adına kullanan “siyasi ve hukuki örgütlenme” biçimidir… Devleti olmayan bir milletin, varlığını uzun süre sürdürmesi, egemen ve bağımsız kalması mümkün değildir!
Türkçülüğün en büyük düşünürlerinden H.Nihal Atsız; Türk Milleti için, “Türk kökünden gelenlerle, Türk kökünden gelmiş kadar Türkleşmiş kişilerden oluşan topluluktur” der… Ve ilave eder… “Şuuraltında ve duygularının gizli yönünde başka bir ırkın şuur ve özlemini taşımayan kimselerdir” diye ekler… Buradan çıkarılması gereken önemli bir ders vardır! Oda; “Türkçülük, “MİLLİ BİR ÜLKÜ” olarak yaşayacak, sınırları Tuna’dan Altayların ötesine kadar uzanan geniş bir alanda “TEK BİR TÜRK MİLLETİ YARATMAK” için “itici bir güç” olacaktır! Bunu yaparken, sistemli bir biçimde Türklük Değerlerini, Türkçe’yi, Türk Kültürünü ve yaşam biçimini, ilişkide bulunduğumuz farklı kökenlerden gelenlere de benimseteceğiz!” Demektir…
Türkçülüğü siyasi, ideolojik bir temelden koparıp, ırkçılık gibi dar bir alana sıkıştırmak, “Milli Ülkü” anlamında ona yapılacak en büyük kötülüktür!

M. Bay “ZEYBEK”