Osmanlı'nın Çöküşündeki Önemli Bir Neden ve Günümüz

[İlteriş Kağan]

Osmanlı’nın gerileme ve çöküşü üzerinde çok neden öne sürülür. Bu fikirlerin bir çoğu tamamen veya kısmen doğrudur zaten büyük devletlerin çöküşünü bir sonuca bağlamak doğru olmaz. Öne sürülen nedenlerden çok önemli bir tanesi vardır ki üzerinde pek durulmaz, durulması da istenilmez. Osmanlı’nın asli unsuru olan Türklüğü geriye itmesi gerilemesinin başlangıcı olmuştur.



Türkler tarihleri boyunca millet-ordu-devlet kavramlarını aynı potada birleştirebilmiş ender milletlerdendir. Toplumsal evrim açısından yüksek fedakarlık ve derin deneyim gerektiren bu sonuç sayesinde Türkler, tarih boyunca büyük devletler kurabilmiş ve en umutsuz dönemlerde bile ayakta kalabilmişlerdir.

Tarihteki Türk Devletleri incelendiği zaman Osmanlı Devleti’ne kadar gelen Türk devletlerinde yabancı teba var olsa da egemen unsurun Türklerden oluştuğunu görmekteyiz. Genel itibariyle devletin yapısı Tanrı’dan kut aldığına inanılan Türk soyundan gelen kağan ve kağana bağlılığını bildiren Türk boyluları ile birlikte yarı monarşik yarı milli devlet bir bünyede idi. Bu genel yapı, Mısır’daki Memluklular’da bozulmuş, çoğunluğu Arap olan halkın içinde Türk hanedanları zamanla yerli unsurlara ayak uydurmak zorunda kalmıştır. Sonunda da başka bir Türk Devleti olan Osmanlı’lar tarafından tarih sahnesinden silinmişlerdir.

Osmanlı Devlet’inin kuruluşu ve yükselişi asli unsuru olan Türkler sayesinde olmuştur. Osmanlı’nın Bizans’a son verip, İstanbul’u başkent yapması ile sadece bir imparatorluğa son vermiyor aynı zamanda o imparatorluğun toplumsal mirası üzerine de konmuş oluyordu. Bu alışılmadık yeni yapı sayesinde önce devletin çok uluslu iki dinli bir yapıya bürünmesi bile düşüldüyse bu gerçekleşmemiştir. Yavuz Sultan Selim’in Hilafet’i Memluklular’dan alması ile bu yapı ümmet esasına dayanan din devleti dönüşmüştür. Zamanla bu yapının dağılmaması için şimdiki Türkiyeciliğe benzer Osmanlıcılık fikri ortaya atılmıştır.

Gerek ticari gerekse dini etki sahasının genişlemesi ile Türklüğün devlet üzerinde etkisi yavaş yavaş azalmaya başlamıştır, hatta Türkçe devletin resmi dili bile yapılmamış onun yerine Farsça, Arapça ve Türkçe’den uydurulan sadece üst tabakanın konuştuğu Osmanlı’ca uydurulmuş ve devlet dili yapılmıştır. Dünya’da bir ilk olan bu uygulamanın Türklüğe bir katkısı olmadığı gibi Türkçe’nin doğal gelişimini de baltalamıştır. Bu sorun büyüyerek Cumhuriyet dönemine kadar gelmiştir.

Osmanlı Devleti’nde Kanuni’den sonra, resmi dil ve ticari üstünlük gibi hanedanlık da Türklerden çalınmıştır. Kanuni’nin yaşlılığı ve kendisine olan zafiyetinden faydalanan eşi Roxanne’nin yani bilinen adıyla Hürrem Sultan’ın yapmış olduğu düzenler sonucunda hanedanlığı hak eden Kanuni’nin büyük oğlu Şehzade Mustafa boğdurulmuş yerine Roxanne’nin oğlu Sarhoş Selim diğer adıyla Sarı Selim padişah yapılmıştır. Halk tarafından çok sevilen Şehzade Mustafa, Yıldırım Beyazıt’ı andıran çeviklik ve kahramanlığa sahip olduğundan söz edilmektedir. Halen sevilmeyen kadınlar için yapılan ‘Hürrem Sultan’ yakıştırması, Türk milletinin padişah karısı olsa da ona vermiş olduğu değeri göstermektedir.

Şehzade Mustafa, Kanuni’nin ilk karısı Türk kökenli Gülbahar Hatun’dan olmadır. Eğer Şehzade Mustafa şehit edilip yerine 2.Selim tahta geçmemiş olsaydı belki de Osmanlı’nın duraklama ve gerileme dönemi yaşanmamış olacaktı. 2.Selim’in annesi Hürrem Sultan ise Polonya göçmeni Ukraynalı bir Yahudi aileden gelmektedir. Yahudilerde soyun anneyi takip edildiği düşünülürse Osmanlı’da yönetim Türkler’den ve hilafet Müslümanlar’dan alınmıştır dersek yanlış olmaz. Hürrem Sultan’ın oğlu 2.Selim’in yine bir Yahudi olan Cecilia Venier Baffo ya da bilinen adıyla Valide Sultan Nurbanu Hatun’la evlenmesi ve ondan olma oğlu olan Padişah 3.Mustafa’nın yine bir Yahudi olan Safiye Sultan’la evlenmeyi yeğlemesi bir tesadüf müdür?

Osmanlı’da bu dönemden sonra mason localarının açılması, mason olan Şeyh-ül İslam hatta Padişahların olması nasıl açıklanabilir? Bazı soysuz iftiracılar şunu iyi bilmelidir ki Sevr ile tarihe gömülmek istenilen Türk Milleti’ni, Mustafa Kemal’in yeniden ayağa kaldırmış ve Türklük temeli üzerinde bir devlet kurmuştur. Böylece devlet yönetimi tamamen Türklerin eline geçmiştir. Yine mason localarının da Türk tarihinde ilk kez Atatürk döneminde kapatıldığını unutmamak gerekir.

Türk Milleti’nin ordusuyla, milletiyle kurmuş olduğu yeni devletin düşmanlarını rahatsız ettiği muhakkaktır. Bu sebepledir ki Türkiye Cumhuriyet’i üzerinde de dış oyunlar ve iç ihanetler sahnelenmektedir. Atatürk’ün uçmağa varışı ile başlayan ihanetler zinciri günümüze kadar uzanmıştır. Genel itibariyle milli çizgide hareket eden güçler, küresel sermayeye karşı olan milliyetçi, solcu ve siyasal İslamcılar hedef olmuştur. 1944 olayları, 1970’lerde çıkaran sanal sağ sol çatışması, 1980 darbesi, Erbakan’ın tasfiye edilmesi ve Ümraniye soruşturması (Ergenekon) bu kapsamda ele alınmalıdır. Hatta bu davaya bazı karşı devrimci kesim tarafından Ergenekon adı verilmesi tesadüf müdür? Atatürk’ün ve fikir babası Türkçü toplumbilimci Ziya Gökalp’in sürekli üzerinde durduğu Türklüğün diriliş destanı Ergenekon’un bu şekilde anılmasının amacı nedir? Sözde karşı devrimciler aslında Türk düşmanı küresel bir güruha hizmet ettiklerinin farkına ne zaman varacaklar?

Dış güçler ve işbirlikçileri, Türkiye Cumhuriyet’inde kapsamlı ve düzenli olarak saldırılarını Türklüğe, milli sermayeye ve milli kültüre yapmaktadır. Atatürk’ün ‘Türkiye Cumhuriyeti’nin temeli Milli Kültürdür’ saptaması Türklerin ikinci Ergenekon’unun parolasıdır. Ne var ki milli kültür üzerine yapılan yaylım ateşi 1980 darbesi ile iş başına geçen Amerikancı ılımlı İslamcı siyasetçilerin izlediği yanlış siyasetlerle en üst noktaya ulaşmıştır. Okullarda eğitim dili İngilizce olmuş, özelleştirme adı altında halkın kurumları dış sermayeye peşkeş çekilmiştir.

Bundan 90 yıl önce yurdumuzu işgal eden, başkentimizde bayrağımızı indiren İngilizlerin dili ile uluslar arası yarışmalarda temsil edilmek bir Türk Devleti’ne yakışır mı? Yakışmak bir yana milli kimliğe gösterilen hassasiyetin azaltıldığını kanıtlamaz mı? Son 30 yılda baş gösteren kanalların, radyoların ve işyerlerinin adının İngilizce koyulması hastalığı yayılmaktadır. Osmanlı’nın yapmış olduğu yanlışlardan gözümüzün önündeyken bir daha aynı yanlışa düşmek ne büyük gaflet olur…

Osmanlı’nın son zamanlarda izlemiş olduğu Osmanlıcılık siyasetine eşdeğer olan Türkiyecilik siyaseti de Türkiye için büyük bir hata olacaktır. Türklerin milli yapıya dayanan devletler kurmuştur ve millet olarak hareket etmişlerdir. Milletin fertleri kişiliklerini, yazgılarını ve tüm varlıklarını devlet ebed millet ülküsü doğrultusunda feda etmişlerdir. Türk devletlerinin sürekliliği millet olma bilinci ve bireylerin devlet, millet ve ordu kavramını özümsemesiyle sağlanmıştır. Türkiyelilik, millet kavramını yok edip pasaport kavramını öne sürmektedir. Millet kavramı gücünü kaybettikçe o devletin yıkılması kolaylaşacaktır çünkü artık o devleti bir arada tutacak olan sadece iktisadi çıkarlar olacaktır. Günü kurtarma siyaseti için yapılan bu büyük tarihi yanlıştan acilen dönülmelidir.

Savakcan