Arabesk Müziğin Türk Kültürüne Ve Türk Kişiliğine Zararları

tarafından **İlteriş Kağan** Perş. 5 Nis. 2012 - 3:34

Arabesk, ağlaklığın, gurursuzluğun, cehaletin, basitliğin ve ayaktakımından olmanın, kısaca kalitesizliğin simgesi olan bir müzik türüdür.

Müzik ruhun gıdasıysa, Türk’ün ruhunun gıdasının arabesk olması, Türklük için utanç verici ve üzücü bir durumdur.

Türk, ağlak ve gurursuz olmaz. Ağlaklık, gurursuzca sevgiliden aşk dilenme ve duygu sömürüsü yaparak aşağılıkça aşık olunan kişiyi etkileme yolunu seçmek, Türk'ün kişiliğine ve karakter yapısına aykırıdır ve bunlar bir Türk'e yakışmaz. Çünkü yüzde yüz Türk olan kişi, yüksek karakterli ve gururlu olur. Türk, aşkı da onurluca, yiğitçe ve asilce hissedip yaşar. Bunun için de bir Türk’e, Türk Sanat Müziği, türküler veya Orta Asya Türk ezgileri yeter. Çünkü, doğasına uygun ve öz kültürünün ürünü olan müzik türleri bir Türk’ün ruhuna hitap eder ve duygularına tercüman olur.

Bu konuyla ilgili, babası Türk, annesi ermeni, yani yarım Türk olan Cem Karaca’nın bir anısını anlatmak isterim. Bildiğiniz gibi Cem Karaca gençlik yıllarında Batı tarzı Rock müziği icra ederdi. Bu dönemde Cem Karaca, türkülerle alay edermiş ve türküleri hor görürmüş. Cem Karaca, askere gittiğinde bir gün saz çalarak türkü söyleyen bir askerin türküsünü dinlerken şöyle düşünmüş: “Özlemlerin ve duyguların yoğun olarak hissedildiği böyle bir ortamda, bizim duygularımıza Rock falan değil anca türküler tercüman oluyormuş; askerde bunu anladım. Çünkü yıllarca aşağıladığım türküleri dinlerken kendimi buldum. Bizi meğerse anca türküler anlatıyormuş.”

Büyük Türk ozanı Aşık Veysel’in dediği gibi; “Türk’üz türkü söyleriz/dinleriz” Bunun yanında bize özgü ve bizimle özdeşleşmiş müzik türlerini dinleriz.

Arabesk müzik, Arap müziğidir. Türklere ne melanet geldiyse zaten Arap kültüründen, geleneklerinden, yaşam biçiminden, hurafelerinden hatta dilinden gelmiştir. Nasıl Arap tarzı giyim-kuşam, başlık olarak “börk” takan Türkleri, “sarık” takar hale getirip Türklerin soylu görünüşünü bile bozup, çirkinleştirmişse, Arap tarzı yaşam biçimi de, Türkleri ne yazık ki ilkelleştirmiş ve karaktersizleştirmiştir. Müzik de kültürün bir öğesidir. Arap müziği olan arabesk yüzünden 1980’lerden sonra TSM eserlerinin bestelenmesi azalmış, 1990’lı yıllardan sonra da tamamen bitmiştir. Türküler deseniz, bugün dinlediğimiz türküler bile, zaten bundan yıllar önce derlenmiş olan türkülerdir.

Tüfek icat olundu, mertlik bozuldu hesabı, arabesk icat olundu Türk’ün müzik zevki, yaşam tarzı ve karakteri bozuldu.

Arabeskin babası ve mucidi Orhan Gencebay, kişilik olarak beyefendi bir insan olsa da, arabesk müziğinin ülkemizde yerleşmesinin öncülüğünü yaparak, hem Türk müzik kültürüne zarar vermiştir, hem bir sürü karakter fukarası mağara kaçkınının, sanatçı kisvesiyle yıllardır gazete sayfalarında görüntü, televizyon ekranlarında da hem görüntü hem de gürültü kirliliği yapmasına sebep olmuştur.

Orhan Gencebay’la yıllar önce bir söyleşi yapan gazeteci: “Sayın Gencebay, bestelerinizi ne zaman yaparsınız, size ilham ne zamanlar gelir” diye bir soru yöneltmiş.Orhan Gencebay da: “Bestelerimi gece yarısı yaparım” diye cevap vermiş.

Gazeteci de kinayeli bir üslupla: “Evet, Arap radyoları gece yarısından sonra daha iyi çekiyor” demiş. Yani Gencebay’ın yaptığının, Arap müziklerinin üzerine Türkçe söz yazmaktan ibaret olduğunu ima etmiştir.

Orhan Gencebay, bu konuda hala kendini savunurken, müziğinde Türk çalgılarıyla makamlarını kullandığını söyler ama neyin ne olduğu ve neyin nereden geldiği ortadadır.

Batı hayranı ve özentisi müzisyenler de, arabeskin kalitesizliğinden iğrenen kesime hitap etmek amacıyla, onlara Batı tarzı müziği seçenek olarak sunmuştur. Batı’dan alınan POP, ROCK, RAP, METAL vs. tarz müziklerin Türkçe sözlerle icra edilmesi veya Türk usulü bestelenmeye başlanması da, Türk Sanat Müziği ve türküler gibi öz müzik türlerimizin üretilmesini tamamen durdurmuş, milletimizce dinlenme oranına da büyük darbe vurmuştur.

Düşünün, bugün Türk milliyetçiliği iddiasında olan ülkücülerin en çok dinlediği müzik, Türk kültürüyle, Türk’ün kişiliğiyle ve asilliğiyle uyuşması eşyanın doğasına aykırı olan arabesktir. Örneğin; İbrahim Tatlıses adlı kürdün şarkılarını bundan 7-8 yıl öncesine kadar Ocaklarda bile dinlerlerdi. Tatlıses, ne zaman, kekoçe şarkı söyleyip, ardından: "Yıllardır istediğimiz şey buydu. Biz başka bir şey istemiyorduk. Birinci adımı attık, sıra geldi ikinci adıma. Onu da attık mı, tamamdır" minvalinde bir konuşma yaparak “ikinci adım”” lafıyla sözde “Kürdistan”ı ima etti, işte o zaman ülkücüler tarafından dinlenme oranı azaldı.

Ülkücülerin Ahmet Kaya şarkılarına olan düşkünlüğü de, bu konudaki bir başka örnektir. Fazla uzağa gitmek yok. Milliyetçi bir parti geçinen MHP’nin Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin en sevdiği şarkıcı, bir arabeskçi olan ağlak Ferdi Tayfur, dinlediği ve sevdiği müzik türü de arabesktir. Balık baştan kokarmış. İmam-cemaat ilişkisine ise hiç girmeyelim.

Türk milliyetçisi olacak kişi veya kesim, dinlediği müzikle, giyim-kuşamıyla, oturup kalkmasıyla, konuşmasıyla, davranışlarıyla, yaşam tarzıyla, duruşuyla, kişiliğiyle, karakteriyle, asaletiyle vs. her şeyiyle Türk kültürüne ve töresine bağlı kalmak ve örnek bir Türk olarak, Türklüğü layıkıyla temsil etmek zorundadır. Gelgelelim söz konusu kesim, bu konularda yanlış yaptığı için, ülkücülük bugün köylere, kasabalara ve varoşlara hapsolmuş durumdadır. Kısaca ülkücülük, ideolojik olarak yapaylığına, temelsizliğine ve bozukluğuna ek olarak, bu açılardan dolayı da bir kenar mahalle ideolojisi olarak kalmıştır. Çünkü Türk milliyetçiliği, 42 yıldır ülkücülükle özdeşleştiği için, çağdaş ve aydın kentli kesim ne yazık ki, milliyetçilikten soğuyarak Sosyalizme ve Batı kaynaklı diğer bozuk ideolojilere meyletmiştir.

Arabesk müzik, milletimizin karakter yapısını ve yaşam tarzını arabeskleştirerek, basitleştirip, kalitesizleştirmiştir. Türk milliyetçiliğine vurduğu darbe de anlattığımız gibidir.

Her alanda ve her konuda olduğu gibi, müzik kültürü açısından da ne yazık ki Arap ve Batı kültürü arasında kalan bir millet olup çıktık. Oysa her iki müzik kültürü de, Türk müziğini ve Türk karakter yapısını yozlaştırmıştır. Batı’nın evrensel nitelikte olan kaliteli müziğinin dinlenmesine karşı çıkacak kadar bağnaz değiliz; fakat bunu abartmamayı salık veriyoruz. Yabancı müzik, tercih edilen asıl müzik tarzı olmadıkça ve çeşni olarak dinlendikçe, Türk kültürüne ve Türklüğe bir zarar vermez. Gelgelelim; bir yaşam biçimi halini alırsa işte o zaman sorun yaratır.

Arabeskle, geçmişte ANAP’ı, bugün ise AKP’yi iktidara taşıyan; okumayan, düşünmeyen, sorgulamayan, üretmeyen; hayatı aşık olmaktan ve eğlenmekten ibaret gören, geneli derbeder, kaderci ve kişilik zaafı olan idealsiz kitleler yaratılmıştır.

Zararın neresinden dönülse kardır hesabı, insanımızı bu konuda da bilgilendirmek görevimiz olmalı. Çünkü Türkçülük, Türk’ü özüne döndürme ve yitirdiği Türklük ruhunu Türk’e geri kazandırma ülkülemidir.

İnternet’te Türkçü rolüne bürünmüş olan Ocaktan çıkma cemaatçi çapulcuların bu gibi konulara aklı ermez, kalitesi de bu gibi konulara eğilmelerine olanak vermez.

Bu yüzden Türkçülüğü, gerçek Türkçülerden öğrenmeye devam edin.

Atsız Bir Türk