Öcalan'a Gitti, Esad'a Gidemedi (Fatih Altaylı'nınki Yetmedi)

[erzurumlu25]

Meslek örgütlerinden kınama alması gereken bu açıklama, gazetecilik açısından nereden baksanız sorunlu. Birincisi; bir gazeteci ne zamandır resmi bir ağızdan gelen "uyarı" üzerine bağımsız gazetecilik mesleğini icra etmekten sorgusuz sualsiz vazgeçiliyor?
----------------------------------------------------

Komşumuz Suriye, küresel güçlerin hedefi haline geldikten sonra, AKP hükümetine verilen görev çerçevesinde Beşar Esad hakkında yoğun bir tek taraflı kara propaganda başlatıldı.
Tayyip Erdoğan, Esad ile birlikte tatil yaparken "Komşularla sıfır sorun" politikasına alkış tutanlar, kamuoyunun maruz kaldığı tek taraflı bilgi bombardımanı çerçevesinde Esad'ı birden bire kanlı bir diktatör olmakla, kendi halkını katletmekle suçlamaya başladılar.

Ve öyle bir noktaya gelindi ki Türkiye'deki tek adam düzeninin "tasmasız gazetecileri", Beşar Esad'a meydan okuyup, kendileri ile röportaj yapmaya, sorulara tüm dünyanın önünde açıkça cevap vermeye çağırdılar.

Bu talep, Türkiye'de yaşayan Suriyeli gazeteci Hüsnü Mahalli tarafından Beşar Esad'a iletildi. Esad, talebi tereddütsüz kabul etti. Kendisi ile röportaj yapmak isteyen Ertuğrul Özkök, Mehmet Ali Birand, Amberin Zaman ve Utku Çakırözer Şam'a davet edildi.

Eyvah! Psikolojik savaşın ilk merhalesinde darbe yenilmişti! Oysa Esad, röportaj talebini kabul etmese ne güzel olacak,"Kanlı diktatörün" kamuoyunun karşısına çıkmaya yüzü olmadığı, Türk gazetecilerinin sorularından korktuğu yazılıp çizilecekti.

Esad, röportaj talebini koşulsuz kabul edince, Şam'a gitmekten başka çare kalmadı..
fakat o ne?!

Esad'ın talebi kabul etmesinin üzerinden 24 saat geçmeden, çağrılı gazetecilerden Mehmet Ali Birand, Amberin Zaman ve Ertuğrul Özkök, Şam'a gitmekten vazgeçtiklerini açıkladılar!
Sebep?

Esad'ın propagandasını yapmak istemiyorlardı!

Görüşme talebinde bulunan kendileriydi. Talep, Esad'dan gelmiş değildi. Acaba Esad'la röportaj yapmak isterken, "diktatörün propagandasını yapmış oluruz" diye bir kaygı akıllarına gelmemiş miydi?
Ayrıca, Esad kendi propagandasını yapsa bile, gazetecilik mesleğine yıllarını vermiş bu üç kişi, böyle bir tuzağı atlatamayacak, Esad'ın "yalanlarını" yüzüne vuramayacak, oradaki objektif izlenimlerini kamuoyuna aktaramayacak çapsızlıkta insanlar mıydı ki, tek taraflı propagandaya maruz kalmaktan korktular?

"Demokratik Türkiye'nin" başbakanı Tayyip Erdoğan'a asla yöneltemeyecekleri amansız soruları, kuşkusuz Esad'a rahatça yöneltip kendisini köşeye sıkıştırabilirlerdi. Tayyip Erdoğan'a istemediği soruları sormak yasaktı ama Beşar Esad karşında her türlü "cesur gazeteci" pozuna bürünmek serbestti nasılsa...

Hem, aylardır dünya gündeminin merkezine oturmuş, hakkında çok önemli iddialarda bulunulan bir lider, hazır röportaj talebini kabul etmişken,, böyle bir fırsatı geri tepmek veya "diktatör" bile olsa cevap hakkını kullandırmamak, gazetecilik mesleğinin hangi kitabında yazılıydı?

Şam'a gitmekten vazgeçisin ardındaki sebepler giderek netleşmeye başladı. Kulislere yansıyan bilgiye göre, Tayyip Erdoğan'a çok yakın bir isim gazetecileri tek tek arayarak, "Esad size sanal bir dünya gösterecek, diktatörün propagandasına alet olursunuz, gitmeyin" demişti.
Bu "büyük" gazeteciler de

"Sizin Silivri'deki sanal dünyanıza Jolly Tur'un kırmızı otobüsü ile gidiliyor da, Esad'ın sanal turuna neden gidilmesin?"
diye soramadılar

Ve de,

"Merak etmeyin, Esad tek taraflı propganda yapsa bile biz bu tuzağa düşmez, gördüklerimizi kamuoyuna objektif bir biçimde yansıtırız. Aksini düşünmek, bizim gazetecilik kalibremize hakarettir" diyemediler...

Ve, "şak" diye gelen telefonla "tak" diye Şam'a gitmekten vazgeçtiler!
En ibretlik açıklama ise bütün devirlerin kof kabadayısı, Fatih Altaylı'dan geldi.
Altaylı'nın açıklaması şöyle: (Tarihe geçsin diye satırı satırına yayımlıyoruz)
"Daha önce bana da böyle bir davet gelmişti. O zaman Türkiye'nin Şam Büyükelçisi (yakın arkadaşım) Ömer Önhon bana 'Seni sanal bir dünyaya götürüp gezdirecekler. Söyledikleri ve gösterdikleri hiçbirşey gerçek değil"'demişti. Bunun üzerine ben gitmekten vazgeçmiştim.

Amberin Zaman, Esad ile olan görüşmeye davet aldığını bana söyleyince ona bunları anlattım ve "İster git ister gitme... Ama ben böyle bir durumda Esad ile ilgili bir şeyiga zetemde kullanmam dedim... Kararı Amberin'e bıraktım"

Meslek örgütlerinden kınama alması gereken bu açıklama, gazetecilik açısından nereden baksanız sorunlu.
Birincisi; bir gazeteci ne zamandır resmi bir ağızdan (Aynı zamanda yakın arkadaşı olan Şam Büyükelçisi Ömer Önhon'dan) gelen "uyarı" üzerine bağımsız gazetecilik mesleğini icra etmekten sorgusuz sualsiz vazgeçiliyor?

İkincisi; bütün dünyanın ilgi odağındaki bir liderle röportaj yapmak, gazetecilik başarısı sayılması gerekirken, "yaptığın röportajı yayımlamam" demek ne anlama geliyor? (Ki Fatih Altaylı, terörist Öcalan ile yaptığı röportajı bile "gazeteci herkesle görüşür" diye savunnmuştu)

Gazetecilik mesleğinin en ağır suçlarından biri olan sansür değil midir bu?
Gelinen noktada, Cumhuriyet gazetesi Ankara Temsilcisi Utku Çakırözer dışındaki üç gazeteci, AKP hükümetinden gelen talimat üzerine Esad ile röportaj yapmaktan vazgeçtiler.
Şimdi Utku Çakırözer'i (eğer son anda yeni bir gerekçe ile Şam'a gitmekten vazgeçmezse) çok önemli bir görev bekliyor:

Esad, tek taraflı propaganda yapsa bile, gördüklerini bildiklerini bizlere objektif bir biçimde aktarmak..
Ve bundan daha da önemlisi..

Başbakanlığın bu röportajdan neden bu kadar tedirgin olduğunu ortaya çıkarmak...
Esad'ın özellikle Tayyip Erdoğan ile ilgili yapacağı açıklamaları, gündeme getireceği iddiaları sansürsüz yayımlamak...

Açık İstihbarat

Öcalan'a Gitti, Esad'a Gidemedi (Fatih Altaylı'nınki Yetmedi)