Yok Olmaya Mahkum Olanlar

[GökBörü]

Yok Olmaya Mahkum Olanlar

(H. Nihal ATSIZ)

Yaygın bir karikatür vardır. Boğulmakta olan bir adamı kurtaran genci tebrik eden edene. Gazetecinin biri bu soğuk günde, bu dalgalı denizden o adamı nasıl kurtardığını soruyor. Kurtarıcı gencin cevabı tam bir terdittir: “Yok canım! Boğulana bakarken denize düştüm de can havliyle boynuma sarıldı…”

Bizim aşırı solcuların yurtseverliği de tıpkı bu gencin faziletine benziyor. Şu farkla ki zoraki kurtarıcı, gerçeği olduğu gibi söyleyecek kadar merttir.

Aşırı solcuların en büyük şikayetleri kendilerine komünist denmesindendir. “Gerçeklerimizi açığa vurunca, vurguncuları ele verince bize komünist damgasını yapıştırıyorlar” diye yanıp yakılıyorlar. Bu iddiaları yanlıştır. Onlara Moskova”yı tuttukları, milliyetçiliğe karşı cephe aldıkları, Türkçülere faşist dedikleri, Moskofçuluk aleyhindeki davranışlara tahammül edemedikleri için komünist diyorlar. Çünkü komünizm artık iktisadî bir doktrin değil, siyasi bir düşüncedir. Moskofların cihan hakimiyeti tasarılarının uşaklığını yapmaktır. Her komünist vatan hainidir. Kızıl ordulara karşı mukavemet göstermeyeceklerini birçok ülkelerdeki komünist şefleri açıkça belirtmişlerdir. Türkiye”deki komünistlerin gizli belgeleri ele geçmiş, Moskof uşağı oldukları ortaya çıkmıştır. Nazım Hikmet”in nasıl bir Moskova ajanı olduğu anlaşılmıştır. Bütün bunlar meydanda iken hâlâ aşırı solcuların yurtseverliğinden bahsetmekle kimler, ne dereceye kadar kandırılabilir? İçindeki bir miktar şeker dolayısıyla keçiboynuzuna nasıl şeker denemezse, bin türlü yalan dolanları arasındaki gerçek kırıntıları sebebiyle de solculara yurtsever denilemez.

Bunlar “millet” kelimesini kullanmaktan şiddetle çekinirler. “Halk”, hatta “yığın” derler. Milleti tutmak fikrinin “milliyetçilik” diye adlanacağından korkarlar.

Samimi olmadıkları her tür davranışlarından bellidir. Tarihi tahrif ederler. İstatistik uydururlar. Komünizm”in her yerde ezilmesini tavsiye eden Atatürk”ü solcu gösterecek kadar yüzsüzleşirler. “Turancılık” ülküsü Rusya”yı istihdaf ediyor diye cephe alırlar. Bütün dünyanın birleşeceğini kabul ederler de bütün Türklerin birleşmesine hayal diye bakarlar. Hâlâ Moskof ordularının işgali altındaki Doğu Almanya, Polonya gibi antisosyalist imparatorlukların o son merhaledeki kalkınmayı nasıl sağladıklarını açıklayamazlar. Hele yüzbinlerce insanın ölümü göze alarak sosyalist cennetinden niçin kaçtığı sorusuna cevap veremezler.

Rusya”nın ve Çin”in, milyonlarca insanı feda etmek pahasına yaptıkları istidaî kalkınmayı Türkiye”de de uygulamak isterler. Tabii Türk milleti için değil, Türk halkı adına…

Aşırı solcular millî kültürden yoksun, çoğu komplekslerin şekillendirdiği ve bir haylisi yabancı kanı taşıyan gülünç ve iğrenç yaratıklardır. Çığlıkları, millî değerlere saldırmaları hep görevlerini yapmak içindir. Milletler kalkınıp şuurlandıkça yok olup gideceklerdir. Dezenfekte edilen yerdeki sağlık düşmanı böceklerin yok oluşu gibi.

Onlar şimdi komünizmdeki çatlakların acısını duyan; Moskova, Pekin ve Belgrad gibi üçe bölünmenin şaşkınlığı içinde mezbuhane son debelenişlerini yapan zavallılardır. Yalnız bataklıklarda üreyen sülükler gibi, sefalet bataklıkları kurutulunca yok olacaklardır.

Nihal ATSIZ, Ötüken Dergisi, 10 Haziran 1965, Sayı: 19