Ulu Türkçü Nejdet Sançar Hayatı

[GökBörü]

Nihal Atsızın kardeşi Nejdet Sançar 1 Mayıs 1910′da İstanbul’da dünyaya geldi. Soyadlarının aynı olmamasının sebebi, 1934 yılında soyadı kanunu çıktığı zaman Nejdet Sançar’ın askerlik görevinde bulunmasından ötürü birbirleriyle haberleşemedikleri için farklı soyadlar tescil ettirmeleridir.

Nejdet Sançar’ın hayatı ağabeyi Nihal Atsız ile birçok yönden benzerlik gösterir. O da bir edebiyat öğretmeniydi; 3 Mayıs 1944 sonrasında tabutluklarda ve zindanlarda en ağır işkenceleri çekti, Türkçülük Davasın da yargılandı. Sançar Beğ, Türkiye Komünizmle Mücadele Derneği ile Türk Ocakların da görev yaptıktan sonra (Atsız Atanın genel başkanlığında İstanbul’da kurulan fakat sonradan merkezi Ankara’ya nakledilerek adı Türkiye Milliyetçiler Birliği’ne çevrilen) Türkçüler Derneğinin genel başkanlığını devraldı…

Nejdet Sançar, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi mezunudur. Askerlikten sonra Sivas Öğretmen okuluna edebiyat öğretmeni olarak tâyin edilmiş fakat zamanın Milli Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel’i karşılama törenine katılmadığı gerekçesi ile bu görevden alınmış ve Balıkesir Lisesi’ne atanmıştır.

Balıkesir Lisesinde görevine devam ederken Türkçülük – Turancılık adı altında Mayıs 1944′de başlayan ve Hüseyin Nihal Atsız, Alparslan Türkeş, Ankara Konservatuarı Direktörü Orhan Şaik Gökyay, Hikmet Tanyu, Türk Tarihi Profesörü Zeki Velidi Togan, Reha Oğuz Türk'kan gibi Türkçülerin de bulunduğu davada tutuklanmış ve Sıkıyönetim Mahkemesinde yapılan duruşmalar neticesinde 14 aya mahküm olmuştur. Bu arada Askeri Yargıtay, Türkçüler hakkındaki kararı esastan bozmuş, yani Nejdet Sançar o zamanlar “Tabutluk” tabir edilen hücrede 14 ay boşuna yatmıştı.

Nejdet Sançar, 1960 yılında 16 yaşındaki oğlu Afşin’i kaybetmesi üzerine felç geçirmiş, Afşin için 1962 yılında Yeni İstanbul gazetesinde “Türk Gençliği Nasıl Olmalıdır?” konulu ödüllü bir yarışma düzenlemiş, bu yarışma daha sonra ki yıllarda da devam etmiştir. Afşın’ın ölümü üzerine amcası Hüseyin Nihal Atsız, Afşın’a Ağıt başlıklı duygusal bir şiir yazmıştır.

1960 yılında tek evladı, 15 yaşındaki oğlu Afşın’ı kaybedince üzüntüden felç geçirdi ve uzun tedavilerden sonra ancak kısmen iyileşebildi. Türkçü dergilerde çok sayıda makalesi yayınlandı, ayrıca “Türklük Sevgisi”, “Irkımızın Kahramanları”, “Tarihte – Türk İtalyan Savaşları”, “Afşın’a Mektuplar” ve “İsmet İnönü İle Hesaplaşma” adlarını taşıyan beş tane kitabı vardır. Sançar Beğ’in de ömrü aynen ağabeyi Atsız Ata gibi tabutluklara, zindanlara, işkencelere, mahkemelere, sürgünlere, baskılara ve mahrumiyetlere göğüs gererek Türkçülük yolunda uğraş vermekle geçti…

Hayatını Türklüğe adamış bu büyük Türkçü, 1975 yılının 22 Şubat günü, Atalarının önünde yağız yere diz vurmak için Uçmağa vardı.

Nejdet Sançar’ın öldüğü gün daktilosunda, daha geniş basımını için hazırlamakta olduğu “Tarihte Türk-İtalyan Savaşları” isimli eserinin ikinci basımı için hazırladığı bir sayfa takılı bulunmaktaydı.