Hangi Atatürk, Hangi Mustafa Kemal? / Kudret HARMANDA

[İlteriş Kağan]

Sizin Mustafa Kemal’iniz hangisi? Ya da şöyle diyelim; sizin Atatürk’ünüz hangisi?

1881 senesinde doğup 1923 de devlet başkanı olan ve 1938 de ölen diyerek kronolojiye giren Türkiye Cumhuriyetinin ilk reisicumhuru olan kişi mi? Yoksa daha 7 yaşında iken babasını kaybeden, yoklukla çarpışarak okumaya çalışan ve ömrü harp meydanlarında geçen, ölümle hep koyun koyuna yaşamış sıradan bir asker olan şahıs mı? Kurduğu milli meclis ile İslam ülkeleri içerisinde ilk millet kavramını halkın havsalasına nakşeden kişi mi? Yoksa yaptığı devrimlerle Türk milletinin geleceğini topyekûn değiştiren devrimci mi?

Sizin Mustafa Kemal’iniz ya da Atatürk’ünüz kim bilemem. Ancak bildiğim bir şey varsa benim idolüm ne birileri gibi sadece Mustafa Kemal, ne de bazıları gibi Atatürk’tür. Eğer Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü anlamak gerekirse O’nu sadece bir kişi, asker, politikacı veya devrimci olarak değil hepsini bir araya toplayarak, dünyanın gördüğü şekli ile görmek gerekir. Onun arkasından konuşulan süslü cümleleri tekrarlayacak değilim. Asıl belirtmek istediğim benim gözümdeki Atatürk. O bir dâhidir diyebilirsiniz. Hatta o yeryüzüne gelmiş en yüce kişidir diyebilirsiniz. Dilin kemiği yok yani. Oysa O kendisin tanımlarken gayet mütevazı ama bir o kadar gururlu bir şekilde şöyle demektedir; “Benim yaratılışımda fevkalade olan bir şey varsa, Türk olarak Dünya'ya gelmemdir. Her Türk ferdinin son nefesi, Türk milletinin nefesinin sönmeyeceğini, onun ebedî olduğunu göstermelidir.” Bu sözün üzerine başka bir söz denebilir mi bilmiyorum ama sözün asaleti ve söyleyenin kendini milletine adamış lığı zaten yeterince açıklayıcı zaten. Bu sözü tarihte söyleyen iki hükümdar daha var. Birisi Temir Gürkan yani Emir Timur’dur ki ne tarihimiz ne de tarihçilerimiz ona yeterli değeri vermemişlerdir. Bizzat kendi eliyle, Çağatay lehçesinde yazdığı Tüzükat-ı Temir (Temir Yasası)'in ilk maddesi "Türklüğü yüceltmek için yaşa, Türk'e kılıç kaldıran eli kır" idi. Şöyle demektedir Emir Timur: "Biz ki, Müluk-ı Turan, Emir-i Türkistanız", "Biz ki Türk oğlu Türküz" ve "Biz ki, milletlerin en kadimi ve en ulusu Türkün başbuğuyuz" ifadeleriyle dile getirmiştir. Bir diğer Türk kağanı İlteriş Kutluk Kağan’da kendisine hediyelerle gelen Çin elçilerine asaletinin mensup olduğu boydan değil Milletten geldiğini söylemiştir. Bu durumda Türk devlet töresine göre Mareşal Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK kendisinin yaradılışındaki fevkaladeliğin TÜRKLÜĞÜ olduğunu söyleyen üçüncü kağandır!

Asker Mustafa Kemal klasik bir Türk subayıdır aldığı eğitimden dolayı. Ama onu farklılaştıran bir hususiyeti vardır. O arkasına taktığı hangi birlik olursa olsun Türk askerine karşı sonsuz bir güven ve muhabbet duyar. Ben Mustafa Kemal Atatürk’ün asker yanını Mete Kağana benzetirim. Askerine karşı kesin bir disiplini vardır. Sultan Alparslan’a benzetirim; askeri şile ölmeye hazırdır. O kadar çok güvenir ki ordusuna bunu şu özdeyişinde açık ve net bir biçimde görebiliriz: “Ordu, Türk ordusu!.. İşte bütün milletin göğsünü güven, gurur duygularıyla kabartan şanlı ad! Onu, bu yıl içinde kısa aralarla iki defa, büyük kitleler halinde, yakından gördüm; Trakya ve Ege büyük manevralarında… Disiplinini, enerjisini, subaylarının anlayışlı gayretini, büyük komutan ve generallerimizin yüksek yönetim yeteneklerini gördüm. Derin övünç duydum, takdir ettim. Ordumuz, Türk birliğinin, Türk kudret ve yeteneğinin,Türk vatanseverliğinin çelikleşmiş bir ifadesidir. Ordumuz, Türk topraklarının ve Türkiye ülküsünü gerçekleştirmek için harcamakta olduğumuz sistemli çalışmaların yenilmesi İmkânsız güvencesidir.“

Uzak görüşlü bir devlet adamıdır Atatürk. Ölümünden kısa süre önce yaklaşmakta olan cihan harbini görmüş ve ordunun hazırlanması için bizzat komutanlara ve Genel Kurmay Başkanı Mareşal Çakmak paşaya talimat vermiştir. Türk Milleti için en uygun yönetim şeklinin cumhuriyet olduğunu daha Sivas Kongresi sıralarında dile getirmekten çekinmemiştir. Askeri başarıların ekonomik ve sosyal alanda tekrarlanmadığı takdirde millete yarar getirmeyeceğini gören ve bunu dile getiren bir devlet adamıdır. Bunun neticesinde evvel emirde İzmir İktisat Kongresini toplayacak kadar da planlıdır. Bizzat hazırlattığı kalkınma planlarını uygulayan ve şahsen takip eden bir liderdir. Sadece 15 yıllık Cumhurbaşkanlığı döneminde kurulan fabrikalara bir göz atalım;

1 - Ankara Fişek Fabrikası (1924)

2 - Gölcük Tersanesi (1924)

3 - Şakir Zümre Fabrikası (1925)

4 - Eskişehir Hava Tamirhanesi (1925)

5 - Alpullu Şeker Fabrikası (1926)

7 - Uşak Şeker Fabrikası(1926)

8 - Kırıkkale Mühimmat Fabrikası (1926)

9 - Bünyan Dokuma Fabrikası (1927)

10 - Eskişehir Kiremit Fabrikası (1927)

11 - Kırıkkale Elektrik Santrali ve Çelik Fabrikası (1928)

12 - Ankara Çimento Fabrikası (1928)

13 - Ankara Havagazı Fabrikası (1929)

14 - İstanbul Otomobil Montaj Fabrikası (1929)

15 - Kayaş Kapsül Fabrikası (1930)

16 - Nuri Killigil Tabanca, Havan ve Mühimmat Fabrikası (1930)

17 - Kırıkkale Elektrik Santrali ve Çelik Fabrikası (1931 - Genişletildi)

18 - Eskişehir Şeker Fabrikası (1934)

19 - Turhal Şeker Fabrikaları (1934)

20 - Konya Ereğli Bez Fabrikası(1934)

21 - Bakırköy Bez Fabrikası (1934)

22 - Bursa Süt Fabrikası (1934)

23 - İzmit Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası (1934 Temel atma)

24 - Zonguldak Antrasit Fabrikası (1934 Temel Atma)

25 - Zonguldak Kömür Yıkama Fabrikası (1934)

26 - Keçiborlu Kükeko Fabrikası (1934)

27 - Isparta Gülyağı Fabrikası (1934)

28 - Ankara, Konya, Eskişehir ve Sivas Buğday Filoları (1934)

29 - Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası (1935 - Tamamlandı)

30 - Kayseri Bez Fabrikası (1934 Temel atma)

31 - Nazilli Basma Fabrikası (1935 - Temel atma)

32 - Bursa Merinos Fabrikası (1935 Temel Atma)

33 - Gemlik Suni İpek Fabrikası (1935 Temel Atma)

34 - Keçiborlu Kükeko Fabrikası (1935)

35 - Ankara Çubuk Barajı (1936)

36 - Zonguldak Taş Kömür Fabrikası (1935)

37 - Barut, Tüfek ve Top Fabrikası (1936)

38 - Nuri Demirağ Uçak Fabrikası (1936 - İlk Türk Uçağı NUD - 36 Üretildi)

39 - Malatya Sigara Fabrikası (1936)

40 - Bitlis Sigara Fabrikası (1936)

41 - Malatya Bez Fabrikası (1937 temel atma - Bu fabrika hariç bütün bez ve dokuma fabrikaları Atatürk'ün sağlığında açılmıştır.)

42 - İzmit Kağıt ve Karton Fabrikası (1934 - Temel Atma)

43-Karabük Demir Çelik Fabrikası (1937- Temel Atma)

44-Divriği Demir Ocakları (1938)

45-İzmir Klor Fabrikası (1938- Temel Atma)

46-Sivas Çimento Fabrikası (1938-Temel Atma)

Şöyle söylemektedir Ata; “Fakir halkımızı zenginleştirmek, savaşta harabe haline gelmiş bulunan yurdumuzu mamur bir ülke haline getirmek için çok çalışacağız, üretken olacağız, tarım ve sanayie gereken önemi vereceğiz.”

Yüzyıllar boyu farklı kültürlerle yoğrulan bir halkı ikna ederek devrim yapmak, hele hele bunu halka anlatarak yapmak Onun devrimci yönünü ortaya koyan en önemli yanlarından biridir. Atatürk’ün devrimci yönünü anlatmaya gerek duymuyorum. Çünkü onun en büyük eserim dediği Türkiye Cumhuriyeti zaten başlı başına devrimdir.

Onu dinsiz göstermek isteyenlere yine onun söylediği bir sözle cevap vermek isterim: "Atatürk, ölümünden onbeş gün kadar önce dünyadaki Müslümanlara gönderdiği mesajında:

- "Bütün dünyanın Müslümanları Allah’ın son Peygamberi Hz. Muhammed (SAV) in gösterdiği yolu takip etmeli ve verdiği talimatları tam olarak tatbik etmeli. Tüm Müslümanlar Hz. Muhammed’i örnek almalı ve kendisi gibi hareket etmeli; İslamiyet’in hükümlerini olduğu gibi yerine getirmeli. Zira ancak bu şekilde insanlar kurtulabilir ve kalkınabilirler." demektedir.

Benim Mustafa Kemal’im, benim Atatürk’üm yandı, bitti yok oldu denilirken küllerinin arasından Turul kuşu misali bir milleti tekrardan dirilten ve o milleti en gelişmiş medeni ülkeler seviyesine çıkartmak için gece ve gündüzünü harman eden kişidir. Askerdir, politikacıdır, öğretmendir, sofi değildir ama inanan bir Müslümandır. Akıl, bilim ve fenni her alanda ön plana çıkartan kişidir. 75 inci ölüm yıldönümünde özlemle andığımız bu büyük devlet adamını tekrardan okumak ve anlamak gerektiğine inanıyorum. Onu bir tek yönü ile değil insan ve önder yönü ile ele almamız lazımdır.

Ruhu şâd, mekânı cennet olsun.

Kudret HARMANDA