Osmanlı Devletinde Misyonerlik

[İlteriş Kağan]

Misyonerlik denilince ilk akla Hristiyanlık gelir.İyi niyetli görünen bu atılımların Müslümanlar arasında yangınlaşması mümkün değildir.Çünkü Müslümanlığın içinde gerçek Hristiyanlık vardır.Oysa Hristiyanlığın içinde Müslümanlık yoktur.

Batılı ülkelerde sömürgecilik aslında “Kültürel Ortam” doğurabilmek için düşünülmüş olan Misyonerlik teşkilatıyla bütünleşerek onları öncelikli olarak Hristiyanlıştırması hedef almışlardır.Oysa sömürgeciler bu yeni tanışmış oldukları halk kitlelerinin var olan ve kendilerine has “Milli Kimliklerini” bozarak daha çok sempati uyandıracak ve adına “Kültür Emperyalizmi” denilen yeni çağdaş bir kavrama doğru yönelmek zorunda kaldılar.Kullandıkları araçlar genellikler “Kiliseler, Okullar, Hastanaler, Yetimhaneler” gibi halkın yaşamsal vede zorunlu yerleşim yerlerine yöneldiler.

Misyonerlik batılı ülkelerce kesin hedef sayılmış Osmanlı coğrafyasında 200 yıldır devam eden yayılma sebeplerinin nedenleri;
1789 Fransız İhtilalinden sonra uluslararası siyasi perspektiflerini daha geniş açılarla büyütür oldular.

Bunun en güzel kanıtı Napoleon Bonaparte dir.Fransızlardan geride kalmayı kabul etmeyen İngilizler uluslararası sahada öceleri askeri olmaktan uzak diplomatik sistemler ile ustaca girişimleri vardır.Nitekim farklı ve gizli amaçlar içeren
“British and Forein Bible Society” adlı cemiyeti kurarlar.Amaçları Mezopotamya ve Doğu Anadoluda yaşayan ve Osmanlının en hassas yeri sayılan bölgede gizli çalışmalar yapılacaktı.Hristiyan halkların üzerine etkinliklerini kurabilmek için Din silahıyla gidilecek papazların yönlendireceği “Misyonerler ” kullanılacaktı.

Aslen Katolik olan Ermeni asıllı ABD vatandaşı Elia Smith devlete müracat edip Osmanlı topraklarında bilinen “ Türkonya” teriminin yerine “Armenia” denilmesini sağlamış olur.Osmanlı topraklarını gizli haritalarında “Batı-Orta-Güneydoğu” olarak üçe ayırdıklarını görüyoruz.

Türk Müslümanlar üzerinde Hristiyan dinine çevirecek hiç bir başarı sağlanamamıştır.Bu sbeple Rum ve Ermeni köylerine sarkıp onların cahil grupları arasında etkinlik kurmaya çalıştılar.Ermeniler arasında kendilerine kolayca yandaş buldular.

ABD li James Bible ve Davit Ofley in raporlarında “Ermenileri işkenceler içinde zalimce inleten Türkler” tanımlaması vardır.Daha garibi bu söz kendi tarihlerinde yaşanmış örnekleri vardır.Kızılderililer için propoganda amaçlı hazırlanmış olan senaryolarında “Kızılderililer yakaladıkları masum insanları işkenceyle öldürdü” hikayesinde bazı kelime farkıyla aynen bu kez doğuya yöneltilmiş senaryoların 19.yy ilk çeyreğinde İngiliz ve ABDliler tarafından hazırlanmış klişelerden ibaretdir.


Kaynak;

Ferit Erden Boray - Bilinmeyen Tarih ve Türkler CİLT 2 sayfa 144-149