Başbuğ Timur’un Gözünde Eşkiya artıkları

[GökBörü]

Başbuğ Timur’un Gözünde Eşkiya artıkları

Timur’un, emirlerinden birisi şehirdekilere “Çocukları toplayıp Timur’un yoluna çıkın ve şefaat dileyin, Timur o zaman belki yumuşar ve merhamette bulunur” diye öğüt verince, Isfahan halkı çocukları topladı. Timur gelip bunları görünce: “Bunlar da kim? Eşkıya artıkları mı?” diye sordu. Emiri de “Bunlar masum çocuklardır, anneleri ölmüştür ve babalarının yaptığı katlden sorumlu değillerdir. Efendimiz Timur, onların babalarını öldürmekte haklıdır, ama bu çocuklar kendisinden şefaat ve merhamet dilemektedirler” diye cevap verdi. Fakat, Timur bu sözlere hiç aldırış etmeden, atını çocukların üzerine sürdü ve ordusu da onu takip edince çocukların hepsi atların ayakları altında can verdi. Çünkü, Timur’un gözünde onlar birer masum çocuk değil, sadece düşmanından geriye kalanlar, kendi deyimi ile “eşkıya artıkları” idi.

(İbn Arabşah, 1986: 100-101; İbn Hacer,97
1998, I: 319; İbn Kâdı Şuhbe, 1997, IV: 431).