Türk Birliği Ve Töremiz Üzerine

[İlteriş Kağan]

Bugün dünyadaki birçok millet henüz ortada yokken biz TÜRKler devlet kuruyor, bu dünyanın düzenini sağlıyorduk. Binlerce yıl öncesinde Hunlar ve Göktürkler ile Türk adını tüm acuna duyurmuş ve dünya egemenliğine kavuşmuştuk. Mavi gök çadırımız, güneş de bayrağımız olmuştu. Gücümüzü yalnızca kılıcımızın keskin, bileğimizin de güçlü olmasından almıyorduk; yüce töremiz, inancımız, devletimize bağlılığımız ve eşsiz kültürümüz bizi diğer milletlerden üstün kılıyordu. Kaşgarlı Mahmud Atamız da, “Tanrı’nın devlet güneşini Türk burçlarında doğurduğunu ve onların üzerine göklerin bütün ışıklarını döndürmüş olduğunu gördüm. Tanrı onlara Türk adını verdi ve onları yeryüzüne ilbay kıldı.” diyerek Türklüğün kutluluğunu bin yıl öncesinden bize bildirmişti.
Attila’da ; ”Ben ve milletim Tanrı’nın kırbacıyız, Tanrı yoldan çıkan milletleri cezalandırmak için bizi gönderir.” demiştir ve daha bu Türklüğümüzün kutluluğunu bize anlatabilecek ; ifadeler yıllarca söylenmiştir. Atalarımız ; zamanında Türklüğü sadece bir kimlik olarak değil ; yaşam biçimi olarak görmüş ve hayatının her alanında en ön safta savunmuşlardır. Şimdi ise öylemi ? Kendinize , etrafınıza bakıp bir düşünün ? Zevk, eğlence, para, hırs ve benzeri duygular yüzünden Türklüğünü unutmuş insanlar görüyoruz. Sadece bunlar olsa yine iyi diyebilirdik, bazıları vardır ki başka milletlerin kültürünü benimseyecek kadar aciz olmuşlar.
Neler demiş Atsız Atamız ; ” İlk düşüneceğimiz şey: Türkiye’de Türk Kültürü’nü hakim kılmak, yabancı tesirleri silkip atmaktır.”
Silkip atabildiniz mi ?
”Kendimize dönelim. Ahlak, edebiyat, musiki, giyim, zevk, yemek, eğlence, hukuk, aile, adet, anane ve her şeyde milli olalım.”
Her şeyde milli olabildiniz mi ?


”Ülküler için “maddi faydası nedir?”, “uygulanabilir mi?” diye düşünmek doğru değildir. Hiçbir inanç riyazi mantığa vurulmaz. Tanrı’nın varlığı da riyazi metod ile isbat edilememiştir. Fakat yüz milyonlarca insan ona inanmakta ve bu inançtan güç almaktadır. Ülküler de böyledir.”
Bazıları hep ”maddi faydasını ” düşündü ülküye inanmadı.
”Yalnız kazancımızı, midemizi, maddemizi düşünmeyelim. Bunu hayvanlar da yapar. Daha çok manaya, düşünceye, ülküye dönelim. İnsanlık budur.”


Bazıları hep ” kazancını, midesini, maddesini düşündü ya da ” hayvan” olmayı seçti.
Bizi geçmişten beri birbirimize düşürmeye çalıştılar, bazılarınız düştünüz. Bunu çok iyi kullandılar, kullanmaktalarda. Türkleri bile kendi içinde ayırdılar. Bize dediler ki ; ” Siz Türk değilsiniz ! ” Siz ; Kırgız, Azeri, Özbek, Kazak, Tatar…’sınız.” dediler ve önce kutlu dilimizi parçaladılar. Her Türk lehçesi için uydurma birkaç kural oluşturup, onları ayrı ayrı diller durumuna getirdiler. Ağzımızdaki ana sütü kadar ak olan Türkçemizi bölüp, yirmiden fazla parçaya ayıranlar, binlerce yıllık töremizi ve kültürümüzü de yozlaştırmak için ellerinden geleni yaptılar. Bunu yabancı devletler yaptı, fakat töremize, kültürümüze de bi o kadar yabacı olan ( ! ) çevremizdeki insanlarda onların ekmeğine yağı sürdüler.
Türk Birliği , Turan dedik, romantik bi hayal sandılar, alay ettiler.
Atsız Atamız gene onlara cevabı verdi ; ”Turancılık Romantik Bir Hayal Değildir”
Bazılarına göre romantik bir hayal, bize göre değil.
Neden mi? ” Kırgızistan Cumhurbaşkanı Almazbek Atambayev, TBMM Genel Kurulu’na; “Ulu Türk kağanlığını kuramasak bile en azından kuvvetli bir Türk birliğini yapmalıyız. Ancak bunun için sadece Türkiye’nin değil, diğer Türk Cumhuriyetlerinin de sağlam ve ayakta durması lazım.” dedi. Peki buda mı hayal ?
Ya peki Başbuğ Mustafa Kemal Atatürk’ün sözüne ne demeli ?
“Türk Birliği’nin bir gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları içinde kapayacağım. Türk Birliği’ne inanıyorum, onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk Birliği’yle açacaktır. Dünya sükununu bu fasıllar içinde bulacaktır.

Türk’ün varlığı bu köhne aleme yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne demek, o zaman görülecek.”
O zaman Mustafa Kemalde mi romantik bir hayal düşü kurmuş ? Tabi ki hayır !
Türk dünyası üzerinde oynanan bütün oyunlar, Türklük güneşini her geçen gün soldurdu. “İl gider, töre kalır.” dedik, fakat töremiz de bozuldu. Kırgızistan, Özbekistan, Azerbaycan, Türkmenistan, Kazakistan, Tataristan, Gagauzya, Yakutistan, Çuvaşistan, Başkurdistan…’daki Türklerin bir kısmı, Türk olmadıklarını söyleyenlere inandılar ve bunlar bugün dünyada yaşayan 300 milyona yakın soydaşından habersiz yaşamaya başladılar. Bu yabancılaşmalar sonucunda Türk illeri “yabancı ülkeler” haline geldi. Fakat doğru sözü, Bilge Kağan’ın bengü taşlarında arayanlar, atamızın 1300 yıl önce bize şöyle seslendiğini göreceklerdi: “Ey Türk budunu, üstte mavi gök çökmedikçe, altta yağız yer delinmedikçe, senin ilini ve töreni kim bozabilir?“
Bütün ayrılıklar, gönüllerimizdeki Türklük aşkını yıpratmadı, tam tersine yüreklerimizdeki bu büyük ateşi daha da alevlendirdi. 1990′lı yılların başında soydaşlarımızın bağımsızlığına kavuşmasıyla, kutlu TÜRK birliğine kavuşacağımız gün, düşlerimizi süslemeye başladı. Bugün, sömürgeci devletlerin göz diktiği yurtlarımızı korumanın ve TÜRK adını binlerce yıl daha yaşatabilmek için gelecek kuşaklara taşıyabilmenin tek yolunun, bütün TÜRKlerin aramızdaki kutlu kardeşliğin farkına varması ve bu temelde birleşmeyi sağlaması olduğu anlaşılmalıdır. Bu yüce ülkü, biz TÜRKler için geleceğin anahtarı, yurtlarımızın güvenliği için Türk gücünün ve bağımsızlığımızın ilk adımıdır.
Türk dünyası içinde yaşayan Türkler olarak, kimimiz Oğuz, kimimiz Kıpçak boyundanız. “Sen kimsin?” diye sorduklarında, “Türk men.” diye yanıtlamış kandaşlarımız ve “Türkmen” olarak kalmış adları. Kimimiz Gök Oğuzlar’dan gelen “Gagauz” Türklerindeniz. Oğuz Türkleri atlarıyla Anadolu’ya gelmiş; fakat Kırgız Türkleri atlarını kesip yediği için atalarımızın yurdu olan Tanrı Dağları’nda kalmışlar.
Baş kurt biziz, Kazak yine biz. Biz, bir kere ölüp Ergenekon’da bin defa dirilen Göktürkler’iz ! Biz, aynı kazanda pişen aş; aynı kökte büyüyen koca bir ağacın dallarıyız.
Şimdi, binlerce yıldır saklayıp bugünlere taşıdığımız töremizi, dilimizi, soyumuzu, yani bütün Türklük değerlerimizi gelecek kuşaklara aynı gücüyle ve saf bir biçimde aktarabilmek için, bu yüzyılda yaşayan TÜRKler ve Türkçüler olarak bizlere çok büyük görevler düşüyor.



Ali Talip Çatalyürek