Başkanlık sistemi = Bölünmek

[GökBörü]

İlk Turgut Özal ile başkanlık sistemi Türkiye’nin gündemine girmişti. Talabani Özal öldüğünde şöyle demişti “Biz babamızı kaybettik, Özal bizi eyalet yapıp Türkiye’ye bağlayacaktı. Türkiye’ye başkanlık sistemini getirecek ve kendisi de başkan olacaktı, ama ömrü vefa etmedi.” Öyle ise iyi ki ömrü vefa etmemiş…

Ülkenin bölünmesi meselesi yüz yıldır, batının hedefidir. Özal zamanında da, şimdi de bundan sonra da bu hedeflerine kavuşuncaya kadar maksatlarından asla vazgeçmeyeceklerdir.

Onların bir hedefi var, bizimse onların hedeflerine koşar adımlar ile durmadan yola devam etmek var. Bu hangi parti ve siyasetçi olursa olsun fark etmiyor, koltukta kalma veya iktidar olma uğruna ecnebi hesabına uşaklık yapmak bağımlı siyasiler için kader olsa gerek.

Anayasa çalışmaları yapılırken, Başbakan Erdoğan’ın yine başkanlık sistemini gündeme getirmesi asla tesadüfü veya sadece başkan olma arzusundan kaynaklanan bir durum değildir. Pakistan dönüşlerinde, Sayın Erdoğan bu ülkenin de başkanlık ile yönetildiğini ifade ettiler ve ABD ile Fransa’yı da örnek gösterdiler.

Başbakan’a sormak lazım; bu saydığınız ülkelerin hangisinde, ülkenin bir kısmını silah zoruyla kopararak yeni bir devlet kurmak isteyen bir örgüt var?

Hangisinde özerlik isteyen bir parti ve bu parti ile görüşen bir iktidar var?
Ve yine hangisinde ülkenin bölünmesi ve parçalanması için kırk bin insan kaybedildi?
Ya da hangisinde silahlı örgütün yöneticisi hapiste olduğu halde, örgütü yönetiyor? Bu örnekler sadece bizim ülkemizde var.

Ne hikmetse başkanlık sistemini konuşanlar, -buna Başbakan da dâhil- başkan seçmek için evvela ülkenin üniter yapısını terk etmesi gerektiğini ve federatif bir yapıya kavuşturulması konusunu gündemlerine almıyorlar. Yani demiyorlar “Ey millet sizin bir başkan seçmeniz için önce Türkiye’nin eyaletlere, yani özerk bölgelere ayrılması gerekiyor siz ne diyorsunuz?”

Tabi Başbakan milleti akıllı gördüğü için, “lafın tamamını” söylemiyor. Ben de akıllı görüyorum ama başına geçirilen “çuvaldan” dolayı millet “ayık” değil. Kısaca ülke yeni bir Anayasa ile bölünüyor, yakasına ayyıldız takan Sayın Çiçek de bunun böyle olduğunu çok iyi bilmektedir.

Tartışmaların içeriği kısaca şudur: Türkiye’ye başkanlık sistemi adı altında mı bölsek daha gürültüsüz bölünür yoksa yeni anayasa çalışmaları ile mi? Yani her halükarda sonu bölünmek…

AKP yönetimi daha önce “dağlı teröristler” ile görüşmeler yapmış, şu anda ise “Ovalı” ve “kravatlı teröristler” ile görüşecek ama bunlar ile müzakere edecek. Neyi müzakere edecekler? Elbette “özerkliği.” Artık kendisine “Sayın” unvanı mahkeme ile verilen terörist başının serbest bırakılmasını, genel affı, kekoçe eğitimini…

Zaten bu konular yeni anayasacıların da gündeminde her gün duyduğumuz şeyler değil mi? Yani hem yeni Anayasa, hem de BDP ile müzakere konuları aynı konu, bölünme ve parçalanma. Olur ki Anayasa ile bölünme bir yol kazasına uğrar ise, Başkanlık sistemi devreye girsin diye, tartışılıyor.

Başkanlık sistemini isteyenler, bu sistemin eyaletlere ayrılmadan olmadığını bilmiyorlarsa cahil, biliyorlarsa en hafif deyimle gafildirler. Ülke on yıl önceki ülke değil, siyasi kekoçülük prim, mozaikçi kafalar işbaşı yapmış, insanımız kandırılmış, milli olan her şey ve ulusalcılık suç, üniter yapı çağdışı kabul edilmiş, devlet anlayışı yerini azınlık ve kabilecilik, hatta mezhepçilik almıştır.
Başkanlık adı altında bir anda parçalanmış olacağız. İnşallah bunların da ömrü vefa etmez…

Yusuf Karaca

Kaynak: http://tarafsizhaber.blogspot.com/2012/06/baskanlk-sistemi-bolunmek.html#ixzz1wpK1OrSi