Esirgeyen ve bağışlayan Tanrı’nın adıyla

[İlteriş Kağan]

Müslüman olmayı, Arap gibi düşünüp Arap gibi konuşmak olarak algılayan örümcek kafalılara, İslam’ın özünü kavramış ve içindeki kutsallıkla insanlığa hizmet etmiş bir bilge olan Kaşgarlı Mahmud’un “Divan-ü Lügat’it Türk” adlı eserinin şu girişi ibret ve ders olsun:

“Esirgeyen ve bağışlayan Tanrı’nın adıyla,

Her türlü öğüş, büyük iyilikler, güzel işler sahibi olan Tanrı adı içindir. Halkın en uz dillisi bitkin, en sağlamı çürük olduğu bir zamanda Tanrı, Cebrail’i açık anlatış ve her yönünü bildiriş ile Muhammed’e -içerisinde haramı, helâli anlatan- Kuran’ı gönderdi; böylelikle öz yolu belli etti; belge kılavuz koydu. Tanrı’nın yarlığaması onun ve onun yarlıklı çoluğu çocuğu üzerine olsun; büyük esenlikler versin.

İmdi, bundan sonra Muhammed oğlu Hüseyn, Hüseyn oğlu Mahmud der ki: “Tanrı’nın devlet güneişini Türk burçlarında doğdurmuş olduğunu ve onların milkleri üzerinde göklerin bütün teğrelerini döndürmüş bulunduğunu gördüm. Tanrı onlara Türk adını verdi ve onları yeryüzüne ilbay kıldı. Zamanımızın Hakanlarını onlardan çıkardı; dünya milletlerinin idare yularını onların ellerine verdi; onları herkese üstün eyledi; kendilerini hak üzere kuvvetlendirdi. Onlarla birlikte çalışanı, onlardan yana olanı aziz kıldı ve Türkler yüzünden onları her dileklerine eriştirdi; bu kimseleri kötülerin -ayak takımının- şerrinden korudu. [...]

Âdem oğulları onun cömertliği bolluğunda yaşayıp duracak bir iyilikte -yıldızlarla yaşar bir kutlulukta, oku saplanır bir yöneltide, utku yüceliği kendisinden ayrılmıyan bir dost ile tepelenmiş, horlukta düşüp kalmış bir düşman karşısında- yükseltsin. Gölgesini, kudretini, iyiliğini, görklüğünü, bayarlığını müslümanlar üzerinden eksik etmesin.”

1070′li yıllarda büyük Türk bilgesi Kaşgarlı Mahmud atamız, bu kadar derin ve ‘Türk’çe düşünebiliyorken, üzerinden bin yıl geçtiği hâlde hâlâ Yaratıcı’ya Türk’ün Tanrı dediğine usunu yetiremeyenlere acıyorum. Biz Kaşgarlı Mahmud gibi, Türk gibi düşünüyoruz. Ulu Yaratıcı’ya Tanrı diyoruz. Arapların Yahudilerden çaldığı gibi “şalom aleküm” sözüyle selamlaşmıyor, Kaşgarlı Mahmud atamız gibi “esenlikler” diyoruz

Yaratan güç, İngilizcede “God“; Farsçada “Hûdâ“; İspanyolcada “Dios“; Almancada “Gott“; Fransızcada “Dieu“; Arnavutçada “Zot“; Çincede “神“; İbranicede “אלוהים“; Arapçada “Allah” ve Türkçede “Tanrı” olarak adlandırılmıştır. Bu sözcüklerin binlerce yıllık tarihleri bulunmaktadır. Bunun için her milletin kendi sözcüğü kendine göre kutsal ve değerlidir.

Hoca Ahmed Yesevi, Divan-ı Hikmet'te yer alan 12 şiirinde "Tanrı" adını kullanmaktadır. Pir-i Türkistan, Türklerin İslam inancını düzenleyen evliyadır. Acaba "Tanrı demek günah" diyenler, ondan daha mı Müslümandır?

İşin özünü bulana ne mutlu. Yazılan onca bilimsel kanıta hâlâ boş gözle bakıp, “Hayır efendim, Allah’ın Tanrı diye bir adı yoktur.” saçmalığıyla ne kadar ciddi olduğumuzu bize hatırlatanlara ise saygılarımı sunuyorum. (:

Esenlikle…