Güneydoğu artık, devlete değil, Allah’a emanet!Rahmi..Turan

[İlteriş Kağan]

Diyarbakır‘dan, devlet görevlisi olduğunu belirten bir okurun ilginç mektubu şöyle:
“Güneydoğu‘da artık devlet yok!
Asker kışlasına çekilmiş ve kırsal bölgeleri PKK‘ya terk etmiş durumda…
Hele, Diyarbakır‘da Kuzey Irak Kürt lideri Barzani ile buluşulup el ele mesajlar verilmesinden sonra PKK bölgeye iyice hâkim oldu!
Buralarda devlet olmadığı gibi kanun ve nizam da yok!”

* * *

“Her malın kaçağı var.
Güneydoğu kaçak cenneti!
Kaçak içki, kaçak sigara, son model kaçak cep telefonları, kaçak mazot, kaçak benzin alenen satılıyor ama devlet bunlara karışmıyor!
“Açılım süreci” diyorlar ya… Bu süreç, devletin yasalarını öldürdü.
Burası artık Türkiye değil, başka bir ülke sanki!”

* * *

“Güneydoğu halkı, cayır cayır elektrik yakıyor ama elektrik parası ödemiyor!
Bölgede kullanılan elektriğin yüzde 90’ından fazlası kaçak ve ödenen para sıfır!
Bunun tüm yükü, namuslu vatandaşların sırtına biniyor. Onların yerine bedelini, siz, biz, hepimiz ödüyoruz. Elektrik faturalarına bakarsanız, anlarsınız!
Su da kaçak kullanılıyor. Kaçak oranı yaklaşık yarı yarıya…
Sıkıysa şikâyetçi olun! Okkanın altına siz gidersiniz!”

* * *

“Polis bile “Çözüm sürecine zarar vermemek için ona-buna müdahale etmeyin!” diye talimat almış!
Artık güvenlik kuvvetlerine de güvenimiz sarsıldı.
“Açılım” diye “Çözüm süreci” diye ülke göz göre göre bölünmeye doğru götürülüyor!
Ben bu güçsüz halimle bile “Yazıklar olsun!” diye haykırıyorum.” (D.A.- Diyarbakır)

Necmi Tanyolaç

Dün, Tür­ki­ye Ga­ze­te­ci­ler Ce­mi­ye­ti­‘n­den cep te­le­fo­nu­ma ge­len bir me­saj yü­re­ği­min “cızz­z” di­ye yan­ma­sı­na se­bep ol­du.
Ka­ra ha­ber me­sa­jı şöy­ley­di:
“Tür­ki­ye Ga­ze­te­ci­ler Ce­mi­ye­ti, Tür­ki­ye Spor Ya­zar­la­rı Der­ne­ği ve Ba­sın Se­na­to­su ön­ce­ki baş­kan­la­rın­dan Nec­mi Tan­yo­la­ç’­ı kay­bet­tik.
Üzün­tü­müz son­suz­dur.
Ai­le­si­ne ve ba­sın top­lu­lu­ğu­mu­za baş sağ­lı­ğı di­li­yo­ruz.”

* * *

Evet, be­nim de üzün­tüm son­suz.
85 ya­şın­da ha­ya­ta ve­da eden Nec­mi Tan­yo­laç 1950’den be­ri (63 yıl­dır) ga­ze­te­ci­lik ya­pı­yor­du. Tür­ki­ye­‘de spor ya­zar­lı­ğının ge­liş­me­si­ni sağ­la­yan ön­cü ga­ze­te­ci­ler­den­di.
Mey­dan ve Göz­cü Ga­ze­te­le­ri­‘n­de 16 yıl bir­lik­te ça­lış­mış­tık. Halk ti­pi kö­şe ya­zı­la­rı ya­zı­yor, okur­lar ona bü­yük il­gi gös­te­ri­yor­du.
De­ğer­li bir ga­ze­te­ci ağa­be­yi­miz­di. On­dan çok şey öğ­ren­dik.
Tan­yo­la­ç‘­ın Tür­ki­ye Ga­ze­te­ci­ler Ce­mi­ye­ti Baş­ka­nı ol­du­ğu dö­nem­de yö­ne­tim ku­ru­lun­da ben de “İ­kin­ci Baş­ka­n” ola­rak gö­rev al­mış­tım. Sü­re­miz do­lun­ca, ye­ni se­çim­ler­de aday ol­ma­ya­rak, ce­mi­yet yö­ne­ti­ci­li­ği­ni be­ra­ber­ce bı­rak­mış­tık.
Al­lah ga­ni ga­ni rah­met ey­le­sin, nur için­de yat­sın.

Bu vatana nasıl kıydınız?

Ül­ke­mi­zin ye­tiş­tir­di­ği en bü­yük şa­ir­ler­den bi­ri olan Na­zım Hik­me­t‘­in (1902-1963) öl­me­den dört yıl ön­ce yaz­dı­ğı bir şi­ir, ara­dan ya­rım yüz­yıl­dan faz­la za­man geç­me­si­ne rağ­men gün­cel­li­ği­ni ko­ru­yor. Şa­ir di­yor ki:
İn­san olan, va­ta­nı­nı sa­tar mı?
Su­yun içip, ek­me­ği­ni ye­di­niz.
Dün­ya­da va­tan­dan aziz şey var mı?
Bey­ler, bu va­ta­na na­sıl kıy­dı­nız?

* * *

Eli ko­lu zin­cir­le­re vu­rul­muş,
Va­tan çı­rıl­çıp­lak ye­re se­ril­miş,
Otur­muş göğ­sü­ne Tek­sas­lı ça­vuş,
Bey­ler, bu va­ta­na na­sıl kıy­dı­nız?

* * *

Gü­nü ge­lir çark dü­zü­ne çev­ri­lir, gü­nü ge­lir he­sa­bı­nız gö­rü­lür.
Gü­nü ge­lir su­ali­niz so­ru­lur,
Bey­ler, bu va­ta­na na­sıl kıy­dı­nız?

Te­bes­süm

Cehennemin reklamı!
Adamın biri ölür ve öbür dünyaya gider.
“Cennete mi, cehenneme mi” diye kendisinin karar vermesi gerekir.
Adam önce cennete gider, bakar… Hacılar, hocalar, sakallı insanlar sürekli dua ediyorlar.
Sonra cehenneme gider.
Oh oh! Bir güzel ki, sormayın! Bütün dilberler burada… Sinema yıldızları, mankenler, dansözler…
Cehenneme gitmeye karar verir. Kapıyı açar ve adımını atar atmaz cehennem ateşinin içine düşer.
Pişman olan adam, zebaniye sorar:
“Hani nerede o fıstık gibi güzel kadınlar, artistler, yıldızlar, dansözler?”
Zebani hınzırca güler:
“Onları reklam için koyduk. Müşteri çeksin diye!”

Gü­nün Sö­zü
Salaklar pazara gitmeseydi, çürük mallar elde kalırdı!